Sterowniki urzadzen stanowia znaczna czesc jadra Linuxa. Jednak sa najbardziej niezalezna jego czescia. W obliczu integralnosci jadra mozemy je uwazac za ,,czarne skrzynki'' stojace w pol drogi pomiedzy systemem a urzadzeniami zewnetrznymi.
Urzadzenia znakowe jako jedyne ze wpomnianej trojki moga byc traktowane, w naturalny dla Unixa sposob, jako strumien bajtow. Oznacza to, ze zadaniem sterownika jest symulacja zachowania urzadzenia, tak aby uzytkownik mogl wykonywac na nim operacje charakterystyczne dla zwyklego pliku (open, close, read, write). Przykladami abstrakcji urzadzenia znakowego jako pliku sa konsola trybu tekstowego albo drukarka. Jedyna istotna roznica pomiedzy urzadzeniem znakowym a zwyklym plikiem jest brak mozliwosci swobodnego poruszania sie po danych transferowanych pomiedzy systemem i urzadzeniem.