Obok statycznego systemu plików specjalnych w Linux'ie 2.4 może istnieć także drugi, wirtualny system plików. Termin wirtualny w tym wypadku oznacza, że dany plik pojawia się w drzewie katalogów tylko wtedy gdy w jądrze jest zainstalowany odpowiedni podprogram obsługi urządzenia związanego z tym plikiem. Wyklucza to konieczność istnienia wielu tysięcy plików urządzeń, które tak naprawdę nie są do niczego potrzebne.