Oprócz tego, że pliki specjalne stanowią interfejs do urządzeń, mogą być i są wykorzystywane także do innych celów. Można stworzyć sobie plik specjalny, z którego będzie można korzystać jak ze zwykłego pliku i który nie będzie się wiązał z żadnym urządzeniem. Przykładami takich plików są /dev/null - plik specjalny do którego możemy przekierowywać wszystko czym nie jesteśmy zainteresowani, plik /dev/zero, z którego można w nieskończoność odczytywać zera oraz plik /dev/full taki, że każda operacja próbująca do niego pisać zwróci błąd braku miejsca (ENOSPC).