Deskryptor

Podstawową jednostką zmiennych systemowych jest deskryptor. Deskryptor jest ośmiobajtowym rekordem umieszczonym w tablicy GDT lub LDT. Istnieje wiele typów deskryptorów; nas będą interesować wyłącznie dekryptory segmentów. Deskryptory segmentów zawierają:

15															0
LIMIT (0-15)
31															16
BASE (0-15)
47	46	45	44	43			40	39							32
P	DPL		S	TYPE				BASE (16-23)
63							56	55	54	53	52	51			48
BASE (24-31)								G	B/D	O	AVL	LIMIT (16-19)

• 32-bitowe pole BASE zawierające adres bazowy.
• 1-bitowe pole G (ang. granularity) zawierające znacznik ziarnistości
• 20-bitowe pole LIMIT zawierające długość segmentu w bajtach mierzoną w bajtach, gdy G=0 lub w 4KB, gdy G=1
• 4-bitowe pole TYPE określające typ segmentu i prawa dostępu do niego
• 1-bitowe pole DPL (ang. Descriptor Privilege Level) numer uprawnienia deskryptora
• 1-bitowe pole P zawierające znacznik obecności segmentu w pamięci
• 1-bitowe pole D lub B (nazwa zależy od typu segmentu) określające, czy segment jest adresowny 16, czy 32-bitowo
• 1-bitowe pole S wyróżnik deskryptora segmentu programowego

Adres bazowy jest adresem liniowym początku segmentu.