1. Metapliki w NTFS

  1. MFT - jest pierwszym i najważniejszym metaplikiem. W niej znajdują się informacje o niej samej, oraz o położeniu wszystkich metaplików. Tych metaplików jest 12 i zajmują one pierwsze 12 rekordów MFT, kolejne 4 są zarezerwowane na przyszłość. Rozmiar MFT zależy od liczby plików na woluminie.

  2. MFT Mirror - kopia pierwszych czterech wpisów w MFT, znajdująca się w logicznym środku woluminu.

  3. LogFile - dziennik służący utrzymywaniu spójności danych w razie awarii.

  4. Volume - plik zawierający fizyczne informacje o woluminie oraz różne flagi do określania jego stanu - np. Dirty Flag ustawiany przy montowaniu dysku i czyszczony przy odmontowywaniu - dzięki temu można stwierdzić, czy dysk został odłączony z powodu awarii czy normalnie odmontowany.

  5. Attribute definitions - wszystkie informacje o pliku są zawarte w atrybutach (które nie są niczym innym jak strumieniami danych, czyli ciągami bajtów), a wszystkie informacje o atrybutach są zawarte w tym pliku. Każdy rodzaj atrybutu musi mieć swój wpis tutaj. We wpisie, poza nazwą, trzymane są takie informacje jak np. ograniczenie na wielkość.

  6. Root folder - katalog główny woluminiu.

  7. Bitmap - bitmapa określająca zajętość klastrów na woluminie.

  8. Boot - plik zawierający dane o fizycznych właściwościach woluminu oraz, w wypadku dysków systemowych, kod startujący system operacyjny.

  9. BadClus - plik obsługujący uszkodzone klastry na dysku. Jest to rzadki plik zawierający cały obszar dysku. Uszkodzone klastry są oznaczane jedynkami, a dobre zerami - co jako że plik jest rzadki oznacza, że praktycznie zawiera tylko uszkodzone klastry (o rzadkich plikach więcej informacji można znaleźć w części prezentacji poświęconej kompresji danych). Ponieważ są one zajęte przez ten plik, to żadnemu innemu nie zostaną przydzielone. Pliki systemowe są dostępne tylko dla systemu, więc nikt nie będzie po nim pisał/czytał.

  10. Secure - zawiera tablicę deskryptorów bezpieczeństwa dla wszystkich plików na dysku. Kiedyś każdy plik sam trzymał swój deskryptor, ale było to nieefektywne (więcej o tym pliku w dziale o zarządzaniu uprawnieniami).

  11. Upcase - jako że NTFS tworzy pliki z wyłącznie wielkimi literami w nazwie, powstała szybka metoda konwersji małych znaków na wielkie. Ten plik zawiera tablicę konwersji - tablicę w której na miejscu o konkretnym numerze znajduje się wielka litera, odpowiadająca znakowi o tym numerze.

  12. Extend - Katalog zawierający pliki $Quota, $ObjId, $Reparse i $UsnJrnl.

    • $Quota - plik z informacjami o quotach wszystkich użytkowników

    • $ObjId - tablica wszystkich Object_ID wszystkich plików na dysku (odpowiednik bitmapy i tablicy i-nodów)

    • $Reparse - informacje o podmontowanych dyskach

    • $UsnJrnl - odczytywalna dla użytkownika wersja dziennika

  13. kolejne 4 numery są nieużywane, ale zarezerowane na przyszłość - do rozwoju systemu.