Zaprojektuj i zaprogramuj strukturę, która będzie przechowywać w systemie informację o liczbie procesów uruchomionych przez każdego działającego w systemie użytkownika. Struktura ta ma być tworzona i modyfikowana dynamicznie podczas działania systemu w chwili powoływania do życia nowego procesu, jego œśmierci oraz zakończonej sukcesem próby zmiany identyfikatora użytkownika danego procesu.

Stworzonej struktury użyj do zmodyfikowania algorytmu funkcji fork, a dokładniej jego części odpowiadającej za sprawdzenie, czy użytkownik tworzący proces nie przekroczył nałożonych nań ograniczeń na liczbę uruchomionych procesów. Zastosowanie dobrze zaprojektowanej struktury powinno skrócić œśredni czas sprawdzenia tego warunku.
Po odpowiednim zmodyfikowaniu kodu źródłowego sprawdź przy pomocy testów, czy nowy sposób zliczania procesów użytkownika daje takie same wyniki jak oryginalny algorytm. Pamiętaj, że przekroczenie limitu na liczbę procesów użytkownika jest niedopuszczalne.

Niedozwolone jest przechowywanie informacji o użytkownikach nieobecnych w systemie. Należy za to pamiętać, że liczba użytkowników mogących korzystać z systemu - posiadających konta - jest (teoretycznie) nieograniczona.

Z czym warto się zapoznać przed rozpoczęciem pracy:

• kernel/fork.c – algorytm funkcji fork, ze szczególnym uwzględnieniem treœści funkcji find_empty_process, zawierającej kod sprawdzający warunek na liczbę uruchomionych procesów –- ten właśœnie kod należy zmodyfikować tak, by wykorzystywał zaprojektowaną strukturę;
• kernel/exit.c – kod algorytmu funkcji exit, bez zmiany którego nie uda się właœciwie przechowywać informacji o liczbie procesów użytkownika;
• kernel/sys.c – kod algorytmu funkcji setuid i setreuid, zmieniających identyfikator użytkownika uruchomionego procesu; funkcja setuid wykorzystywana jest m. in. przez proces login;
• rozdział 7.6 z książki Maurice’a J. Bacha "“Budowa systemu operacyjnego UNIX"” dotyczący identyfikatora użytkownika procesu.