Wprowadzenie

Linux jako system operacyjny sprawuje totalną kontrolę nad całą pamięcią2fizyczną komputera. Tak więc w przydziale pamięci dla procesów zawsze pośredniczy system. Skoro już musi istnieć3pośrednik to postanowiono wyposażyć go w pewną dodatkową funkcjonalność umożliwiającą efektywniejsze i prostsze wykorzystywanie zasobów komputera. Zastosowany pośrednik jest nazywany zarządcą pamięci wirtualnej (ang. virtual memory manager VMM)4.

Mechanizm pamięci wirtualnej polega, z grubsza rzecz biorąc, na oddzieleniu logicznej przestrzeni adresowej pamięci procesu, od przestrzeni fizycznej. Główną zaletą stosowania pamięci wirtualnej jest możliwość uruchomienia programów o łącznym zapotrzebowaniu na pamięć fizyczną przekraczającym ilość dostępnej pamięci. Ponadto mechanizm pamięci wirtualnej ułatwia zarządzanie pamięcią użytkownikowi, który nie musi już się martwić o wiele technicznych szczegółów związanych z zarządzaniem pamięcią i bezpieczeństwem systemu5. Reasumując, cała pamięć jaką widzi proces Linuxowy jest pamięcią wirtualną.


Tomasz Szymko 27 listopada 2001