Proces w celu zidentyfikowania pliku przekazuje wywołaniu systemowemu 2 ścieżkę do niego. System chciałby jednak dysponować raczej numerem i-węzła, niż ścieżką, stąd potrzeba istnienia jakiegoś kodu, któryby tłumaczył jedno na drugie. Najogólniej patrząc kod poszukujący i-węzeł rozkłada ścieżkę na sekwencję nazw plików,3 a następnie szuka i-węzłów poszczególnych katalogów z poprzedniego uzyskując numer następnego. Mechanizm ten nazywany jest algorytmem namei4. Choć idea działania algorytmu wydaje się być prosta, nie jest tak do końca gdyż np: