W Linuksie urządzenia WE/WY są traktowane tak jak pliki. Oznacza to, że każdemu urządzeniu odpowiada w drzewie katalogów plik zwany plikiem specjalnym (lub plikiem urządzenia), na którym można wykonywać takie same operacje jak na zwykłych plikach z danymi (open, write, read ...). Taki sposób reprezentacji urządzeń w systemie został zaczerpnięty z wcześniejszych systemów unix'owych; od nich także zaczerpnięta została tradycja umieszczania plików specjalnych w katalogu /dev/.