Wprowadzenie

Funkcja systemowa exit() służy do zakończenia procesu. Ma ona za zadanie ``posprzątać'' po procesie i poinformować o jego śmierci braci oraz ojca. Dodatkowo funkcja musi zadbać o osieroconych potomków procesu.

Funkcja exit() może zostać wywołana na trzy sposoby:

• Jawnie przez programistę. Ma wtedy postać exit(kod_powrotu). Jeśli kod_powrotu=0 to proces zakończył się pomyślnie. W przeciwnym wypadku zakończył się błędem, lub też kod_powrotu przekazuje jakąś informacje ojcu (np. numer wybranej opcji).

• Niejawnie. To znaczy jeśli podczas wykonywania procesu, wskaźnik instrukcji dojdzie do końca funkcji main(), to przed jej zakończeniem zawsze wykonywana jest funkcja exit()

• Niejawnie. Jeśli proces dostaje sygnał, którego nie przechwytuje. Wtedy to jądro wykonuje tę funkcję na procesie. Wtedy też kodem powrotu jest numer sygnału.

Musi istnieć mechanizm przechwycenia przez ojca kodu_powrotu dziecka. Dlatego funkcja exit() jedynie ,,sprząta'' po procesie i zostawia go w stanie zombie. Proces będzie na liście procesów dopóki jego ojciec nie wykona na nim funkcji systemowej wait() w celu odczytania kodu_powrotu. Jeśli proces zostanie osierocony, to ten obowiązek spełni proces init.