Podstawowe pojęcia

Prawie każde urządzenie w Linuxie jest instalowane w systemie jako osobny plik. Jest to tzw. plik specjalny (plik urządzenia). Dzięki temu zyskujemy:

• możliwość rozmieszczania urządzeń w różnych miejscach systemu plików
• identyczny sposób dostępu do urządzeń co do plików (open, close, read, write ... )
• łatwe zarządzanie dostępem (identyczne możliwości dotyczące praw dostępu jak dla zwykłych plików)
• standaryzację obsługi urządzeń, duża przenośność pomiędzy Unixami

Oprócz nazwy, każdy plik specjalny, posiada trzy atrybuty:

• typ (blokowy lub znakowy)
• główny numer urządzenia (ang. major number)
• podrzędny numer urządzenia (ang. minor number)