Pojawia się, gdy chcemy dotrzeć do strony, której nie ma w pamięci. Wtedy system próbuje załadować stronę z dysku. Odpowiada za to proces stronicujący, który sprawdza, czy adres jest ważny (proces ma potrzebną pamięć) i można załadować. Jak już załaduje, to zwraca kontrolę do systemu operacyjnego i restartuje instrukcję, która spowodowała błąd.
Pojedyńcza instrukcja może spowodować kilka błedów braku strony. W najgorszym przypadku (gdy inny proces wystronicował nasze strony) będzie trzeba załadować całą strukturę adresującą.
Procesy wpółdzielące pamięć korzystają z tej samej ramki. Kiedy zmienia się ta ramka trzeba by było uktualnić kilka wpisów w tablicach stron. Windows NT ma inną strategię do obsługi pamięci między-procesowej. System operacyjny alokuje prototypowy wpis tabeli stron, który wskazuje na współdzieloną ramkę. Teraz pamięć jest adresowana 4-poziomowo, więc istnieje możliwość 4 błędów braku strony przy jednej instrukcji.
