Powstanie. Systemu plików rozszerzony o klastrowanie plików (ang. files clustering) został wprowadzony w systemie SunOS, a później włączony do SVR4 i 4.4BSD, nazywany jest również Sun-FFS. Jego celem było przyspieszenie wykonywania operacji wejścia-wyjścia poprzez grupowanie ich (ang. clustering).
Implementacja. Przydzielanie pamięci odbywa się tak samo jak w systemie FFS - po bloku i sprytnie (z przewidywaniem kolejnych alokacji). Sun-FFS ustawia współczynnik opóźnienia obrotowego na 0 i wykorzystuje nieużywane wówczas pole maxconfig superbloku do przechowywania żądanego rozmiaru klastra.
Odczyt. System stara się odczytać jak największy fragment klastra (ciągłego obszaru danych) na dysku. Zmodyfikowano funkcję bmap() tak, by pobierała logiczny numer bloku na dysku, a zwracała jego numer fizyczny i okreslała rozmiar ciągłego obszaru, który można wczytać (czego wcześniej nie robiła).
Zapis. Podprogram zapisujący strony na dysk ufs_putpage oczekuje aż nazbiera się cały klaster danych do zapisu sekwencyjnie. Korzystając z funkcji bmap() stara się je zapisać możliwie sekwencyjnie (jeżeli funkcja bmap() zwróci za mało, trzeba dzielić zapis na dwa, itd.)
Efektywność Badania wykazały, iż odczyty i zapisy sekwencyjne zostały przyspieszone dwukrotnie, szybkość dostępu bezpośredniego natomiast pozostała bez zmian.