Wirtualna Maszyna ?
UML można traktować jak realizację wirtualnej maszyny - komputera, który posiada
własne, całkowicie niezależne zasoby i urządzenia (twarde dyski, pamięć,
wirtualną kartę sieciową itp.).
Dla procesów uruchamianych w środowisku wirtualnym wszelkie zasoby są widziane, jak zasoby rzeczywistego komputera. W szczególności możemy np. zasymulować znacznie więcej pamięci fizycznej niż faktycznie jej się znajduje w komputerze lub stworzyć wirtualną maszynę SMP (Symmetric Multi Processing).
Wirtualny system operacyjny
UML nie tworzy kompletnego wirtualnego hardwaru. Jest to raczej program, który
przechwytuje odwołania systemowe i przekierowuje je do właściwego jądra.
Lepiej jest go zatem nazwać wirtualnym systemem operacyjnym niż
wirtualną maszyną .