Jądro 2.6 jest kolejnym krokiem w stronę zwiększenia wydajności coraz większych serwerów wieloprocesorowych. Dużą zmianą w jądrze 2.6 jest wsparcie dla serwerów NUMA (Non-Uniform Memory Access). NUMA jest krokiem ponad SMP (Symmetric Multiprocessing), której wadą jest jedna pula pamięci współdzielona przez wszystkie procesory, co w konsekwencji staje się wąskim gardłem systemu. NUMA reprezentuje inne podejście do sprawy. Część pamięci jest bliżej a część dalej, oczywiście od odległości zależy czas dostępu do pamięci. Najłatwiej architekturę NUMA można sobie wyobrazić jako sieć węzłów komunikujących się ze sobą.
Hiperwątkowość jest głównym udogodnieniem Linux'a 2.6 zarówno dla super serwerów jak i komputerów domowych. Polega na symulowaniu dwóch lub więcej procesorów wirtualnych na jednym fizycznym (na poziomie sprzętowym). W wielu przypadkach wpływa na zwiększenie wydajności, ale przy okazji komplikuje pracę scheduler'a i inne rzeczy. Linux 2.6 potrafi zoptymalizować rozdzielanie zadań pomiędzy wirtualne procesory wykorzystując wsparcie sprzętowe.
Hiperwątkowość pojawiła się już w Windows 2000 Serwer. Możliwe było wykrycie dodatkowych procesorów, jednak na każdy była potrzebna dodatkowa licencja. W pełni mechanizm hiperwątkowości został zaimplementowany w Windows XP