Aby korzystać z możliwości architektur wieloprocesorowych SMP, system musi zapewniać obsługę tego modelu. Dla przykładu Linux zawiera obsługę SMP już od wersji 2.0. Początkowa wersja działała bardzo niewydajnie głównie przez archaicznego schedulera i funkcję Big Kernel Lock (o obu tych rzeczach opowiemy w dalszej części prezentacji).