Testy nr 1-5

Testy nr 1-5 były realizowane w następującej kolejności przez:

1. oryginalny system NFS, po to by rozgrzać schowek pamięciowy serwera przed odwołaniami z pkt. 2, 3 i 4. (to działanie ma sens tylko dla nieobciążonego serwera). Czas wykonania tego punktu nie jest analizowany;
2. oryginalny system NFS. Jest to bazowy punkt odniesienia;
3. zmodyfikowany system NFS z początkowo pustym schowkiem dyskowym. Sprawdzam jak dużym obciążeniem jest schowek dyskowy, nie zawierający żądanych danych;
4. zmodyfikowany system NFS z zawartością schowka uzyskaną z pkt 3. Sprawdzam, jak bardzo wydajny jest schowek w najbardzej optymistycznej sytuacji, gdy wszystkie żądane dane znajdują się w schowku.

Aby usunąć wpływ pamięciowych buforów systemu plików klienta, przed każdym testem wykonane były operacje umount i mount na zdalnym systemie plików oraz na na partycji dysku przechowującej dane schowka. W ten sposób usunięte zostały dane z buforów pamięci -- efekt działania schowka dyskowego jest bardziej widoczny.

Schowek ma wielkość 60MB. Powoduje to, że dane czytane w testach nr 1-6 mieszczą się w schowku. Taka sytuacja nie jest jednak nierealistyczna. Skoro system XWindows wykorzystuje do swej pracy okolo 50MB danych, to można założyć, że schowek wielkości 150MB będzie w stanie przechować większość odczytywanych plików. Przy współczesnych rozmiarach dysków nie jest to wygórowane żądanie.

W testach nr 1-5 zawsze jest wolne miejsce w schowku i proces cacheCleaner nie jest nigdy budzony. Jeżeli w rzeczywistych warunkach schowek będzie miał odpowiednio duży rozmiar, a proces cacheCleaner będzie się cyklicznie budził i dbał o ty, by w schowku było zawsze niezbędne minimum wolnego miejsca, to warunki, w jakich są przeprowadzono powyższe testy, nie odbiegają od rzeczywistych. Efekt uchylenia tego założenia jest badany w teście nr 6.