Podsumowanie

Istnieje wiele modeli teoretycznych i symulatorów badających wpływ różnych parametrów buforów i algorytmów na sposób oraz efektywność kolejkowania. W rezultacie możliwe jest, między innymi, oszacowanie niezbędnej długości kolejki w zależności od przetwarzanego obciążenia czy średniego opóźnienia związanego z pobytem pakietu w kolejce. Zakłada się przy tym, że szybkość napływania danych odpowiada dobrze określonemu rozkładowi statystycznemu -- najczęściej rozkładowi Poissona. Pełen przegląd zagadnień teorii kolejkowania oraz problemów, które dzięki jej wykorzystaniu można rozwiązać zdecydowanie wykracza poza ramy tej pracy. Zainteresowany czytelnik może sięgnąć do pozycji [18,17].

Przedstawione w paragrafach 2.2.1-2.2.6 mechanizmy kolejkowania oraz filtrowania zostały pomyślnie zaimplementowane i stosowane są w wielu sytuacjach: od prostych, często tymczasowych poprawek sposobu podziału pasma (tu najczęściej używane są łatwe w instalacji i nie mające dużych wymagań obliczeniowych algorytmy PRIQ i SFQ), poprzez kształtowanie ruchu na zadanym poziomie (TBF), do instalacji rozładowujących zatory (RED) czy nadzorujących przestrzeganie kontraktów jakości połączenia (zwykle CBQ wykorzystujące pozostałe algorytmy do obsługi różnych klas).

Nie są to niewątpliwie wszystkie dostępne sposoby -- autorzy tej pracy proponują własny, częściowo oparty na rozwiązaniach już istniejących. Wypracowanie metody, która róźniłaby się od przedstawionych i jednocześnie nie posiadała niektórych ich negatywnych cech wymaga z jednej strony dokładnej analizy istniejących rozwiązań, a z drugiej zmusza do zdecydowania się na rozwiązanie, którego implementacja umożliwiałaby szerokie i uniwersalne zastosowania. Przedstawiona w następnym rozdziale koncepcja i opisana jej implementacja, zdaniem autorów, posiada tą cechę.

Należy jednak zwrócić uwagę, że żaden ze sposobów nie jest panaceum w sytuacji dużego przeciążenia łącza. Jedynym rozwiązaniem jest wówczas rzeczywiste poszerzenie dostępnego pasma.