Przyjęte założenia o środowisku pracy

Przedmiotem niniejszej pracy jest implementacja modelu maszyny typu PRAM w sieci lokalnej. Przyjęte założenia dotyczące środowiska pracy są następujące:

• program wykonuje się w lokalnej sieci komputerowej,
• w sieci jest dostępny współdzielony sieciowy system plików,
• dostępna jest możliwość zdalnego wykonania programów na zdalnej maszynie (np. przez ssh lub rsh),
• zakłada się bezawaryjność łączy i maszyn,
• dane wejściowe potrzebne do pracy są podawane w postaci pliku binarnego (obraz binarny pamięci dzielonej) o nazwie zdefiniowanej podczas kompilacji kodu programu,
• wynik działania programu (stan pamięci dzielonej po zakończeniu jego działania) jest umieszczany w pliku o nazwie zdefiniowanej podczas kompilacji w takiej samej postaci, jak dane wejściowe,
• z punktu widzenia programisty tworzącego programy na tą maszynę nie jest istotne w jaki sposób procesory wirtualne komunikują się z pamięcią dzieloną oraz w jaki sposób dokonuje się ich synchronizacja (od strony technicznej).

Po uruchomieniu programu jest on wykonywany najpierw przez jeden procesor wirtualny. Napotkanie w programie konstrukcji for... pardo... powoduje uruchomienie nowych procesorów wirtualnych i przekazanie im sterowania. Po zakończeniu wykonywania fragmentu programu wyznaczonego przez tę konstrukcję przez wszystkie uruchomione procesory wirtualne, sterowanie wraca ponownie do pierwszego procesora. W szczególności na maszynie można z powodzeniem wykonywać programy jednoprocesowe.