Uniwersalny protokół dostępu do obiektów plikowych
Traktuje pliki jako ciągi bajtów, nie bloki jak w NFS
Stanowy, używa zdalnego wywoływania procedur
fidy - identyfikatory obiektów na zdalnych maszynach
17 komunikatów pozwalających na autoryzację, nawigację
fidami po hierarchii plików, kopiowanie fidów, I/O, zmiany
atrybutów plików, tworzenie i usuwanie plików.
Wywołania systemowe są wykonywane lokalnie lub zamieniane przez
jądro na komunikaty i przesyłane do zdalnej maszyny (lub wielu maszyn).
W jądrze deskryptorom plików odpowiadają kanały, przestrzeni nazw -
tablica wiązań kanałów.
Pliki są reprezentowane przez zbiór liczb: typ kanału, numer serwera
lub urządzenia, identyfikator utworzony z unikatowego numeru qid i wersji
pliku.
Odpowiedniki w UNIX: Typ kanału - major number, numer serwera - minor,
identyfikator - inode.
Wersje plików umożliwiają cache'owanie plików u klienta, ale nie
jest to w pełni wykorzystywane (cache tylko w serwerze plików).