Dyski, mimo iż ciągle przyspieszane są bardzo wolne. Można przyjąć, że czas potrzebny na operację dyskową jest około 1000 razy większy niż w pamięci operacyjnej. W dużych systemach bazodanowych dostęp do danych na nich zgromadzonych może być operacją krytyczną szczególnie w sytuacji gdy do jednego urządzenia widocznego z zewnątrz jako dysk żądania może generować wiele maszyn. Oczywistym w tym miejscu wydaje się pomysł buforowania stron dyskowych w pamięci, problemem pozostaje, które strony mamy przechowywać, a które usuwać z bufora. znanych jest kilka algorytmów rozstrzygających ten problem, najpopularniejszy jest LRU, a najbardziej pożądanym jasnowidzący.
W prezentacji, która jest streszczeniem pracy panów Theodore Johnsona i Dennisa Shasha przedstawię algorytm nie będący wprawdzie tak dobry jak ten ostatnio wspomniany ale sprawdzający się w faktycznych zastosowaniach. Ważnym mi się wydaje, iż różne tego typu algorytmy są ciągle opracowywane i badane w bardzo poważnych zastosowaniach. Przykładem są tu bazy danych; twórcy tego typu produktów (ORACL, DB2) nie mając zaufania do mechanizmów istniejących w systemach operacyjnych i używają różnych własnych rozwiązań, o których też wspomnę w czasie prezentacji.
Piotr Kozieradzki