Proces szeregujący (ang. scheduler) to część jądra zajmująca się przydzielaniem procesom procesora.

Przed procesem szeregującym stawiamy wiele często wzajemnie sprzecznych wymagań:

• Niewielki narzut administracyjny ze strony schedulera.
• Jak najlepsza obsługa procesów interaktywnych - objawia się to krótkim czasem reakcji systemu na nasze polecenia
• Możliwie rzadkie przełączanie procesów - minimalizacja kosztu przełączania kontekstu.
• Skalowalność zachowania algorytmu z punktu widzenia użytkownika. Użytkownik może regulować które zadania są bardziej a które mniej ważne.
• Jak najlepsza obsługa różnych klas procesów - w tym procesów czasu rzeczywistego.
• Obsługa systemów wieloprocesorowych - dobre równoważenie obciążenia na wiele procesorów, procesy nie powinny zbyt często zmieniać procesora.
• Nie możne dopuszczać do głodzenia procesów.
• Odporność na duże obciążenia systemu. Scheduler powinien zachowywać swoje dobre własności nawet przy dużych obciążeniach systemu.

Wraz z rozwojem systemów komputerowych zmienia się waga różnych wymagań (np. coraz ważniejsza jest dobra obsługa wieloprocesorowości). Jest to główna motywacja do opracowywania i wdrażania nowych rozwiązań.