Cechy RFS:

• praktycznie nieużywany
• udostępnianie plików tylko między maszynami z Unixem SVR - klient może zamontować katalog eksportowany przez serwer
• pełna Unixowa semantyka operacji na plikach
• zdalny dostęp do plików specjalnych i łączy nazwanych, możliwe zdalne zakładanie blokad na plikach
• pamięć podręczna po stronie klienta:
  • przy zapisie zapis najpierw do pamięci, potem na serwer, dodatkowo wysyłany jest komunikat unieważnienia do innych klientów, którzy mają otwarty ten plik
  • odczyt z pamięci tylko wtedy, gdy wszystkie dane są w nieunieważnionej pamięci podręcznej, w przeciwnym razie z serwera
• niezbyt szybki, brak optymalizacji: przy rozwiązywaniu nazwy ścieżki, gdy przekraczany jest punkt zamontowania RFS, reszta ścieżki wysyłana jest do rozwiązania przez serwer - jeśli zaś ta reszta zawiera odpowiednią serię "..", rozwiązywanie wraca do klienta
• stanowy, trzymana tablica z informacjami o klientach, w wypadku awarii klienta zmniejszanie liczby odwołań do i-węzłów plików, które miał otwarte klient, usuwanie założonych przez klienta blokad itp.