Zadaniem mechanizmu schowków jest zmniejszenie czasu potrzebnego do odwołania się do danych. Schowek jest to pamięć, do której dostęp jest szybszy, niż do pamięci głównej zawierającej oryginalne dane. Dane odczytane lub zapisywane w pamięci głównej są umieszczane w schowku, dzięki czemu następne odwołanie do nich można zrealizować szybciej. Schowki zmniejszają także wymagania dotyczące globalnych zasobów systemowych, takich jak procesor serwera czy przepustowość sieci.
Pojemność schowka jest znacznie mniejsza niż pojemność pamięci głównej, dlatego też może on pomieścić tylko część najbardzej potrzebnych lub najczęściej używanych danych. Istotne jest więc, aby proces zarządzający zawartością schowka umiejętnie usuwał mniej ważne dane, przygotowywując miejsce dla nowo napływających. Proces ten decyduje o efektywności schowka, o tym jaka część odwołań do danych odbywa się za jego pośrednictwem.
Schowki można znaleźć w wielu miejscach poczynając od pamięci podręcznej procesora, schowków rozproszonych systemów plików, schowków przeglądarek internetowych, proxy serwerów i kończąc na lustrach (ang. mirrors) atrakcyjnych, obciążonych serwerów internetowych. Pomimo, że dotyczą one różnych poziomów systemów plików i różnego rozmiaru danych, ich cel i sposób działania są podobne.