Schowki w rozproszonych systemach plików

Schowki w łatwy sposób udało się zaimplementować w rozproszonych systemach plików działających w architekturze klient-serwer (np. NFS, AFS). Każda stacja kliencka może przechowywać często wykorzystywane pliki w lokalnej pamięci dyskowej lub operacyjnej. Powoduje to:

• zmniejszenie ruchu w sieci. Nie ma potrzeby przesyłania całych plików. Pojawiają się ewentualnie pakiety weryfikujące aktualność lokalnej kopii pliku;
• szybszy dostęp do danych. Nie występują opóźnienia wynikające z przesyłania danych siecią;
• zmniejszenie obciążenia serwera;
• większą skalowalność i wydajność systemu plików;
• możliwość pracy w sytuacji, gdy serwer jest niedostępny i wszystkie operacje dokonywane są na plikach znajdujących się w schowku (system Coda).

Schowki powodują także pewne problemy takie jak:

• zachowanie spójności danych wynikające z istnienia wielu kopii;
• pogorszenie bezpieczeństwa danych. Dane znajdują się na komputerach klientów, gdzie użytkownicy mogą mieć inne prawa niż na serwerze, w szczególności mogą mieć prawa super użytkownika. Umożliwia to nieautoryzowany dostęp do danych;
• potrzeba posiadania większej ilości pamięci operacyjnej lub/i dyskowej przeznaczonej na schowek;
• obsługa schowków, która jest dodatkowym obciążeniem systemu plików, może dać skutek odwrotny do zamierzonego i doprowadzić do spadku wydajności. Zastosowanie złej polityki zarządzania schowkiem lub pojawienie się specyficznych danych może spowodować sytuację, w której klient przed odwołaniem się do pliku sprawdza zawartość nieaktualnego schowka, zwiększając czas dostępu do danych;
• zmiana semantyki operacji na plikach. Jest to konsekwencją rozproszonej natury operacji. Przykładem są zestaw operacji open/close w AFS i operacje write/read w NFS.

2000-08-18