Wykonywanie symulacji

Po zaprogramowaniu przebiegu symulacji i otworzeniu okien podglądu należy przeprowadzić symulację. Możliwe są trzy sposoby przesuwania okna czasowego -- odpowiadają one pozycjom menu (lub przyciskom na pasku narzędziowym):

• Stan Krok czasowy -- system przestawia czas bieżący do momentu kiedy powinno wydarzyć się najbliższe zakolejkowane wydarzenie i wykonuje wszystkie wydarzenia przypadające na ten czas,
• Stan Krok zdarzeniowy -- system wykonuje kolejne kroki czasowe aż do momentu, gdy po którymś z nich pojawi się informacja o jakimś zdarzeniu, w dowolnym z otwartych okienek podglądu zdarzeń. Można w ten sposób wykonywać krok po kroku symulację na jednym konkretnym elemencie;
• Stan Całość -- następuje wykonanie wszystkich kroków czasowych do momentu aż kolejka zdarzeń będzie pusta.

W trakcie trwania symulacji, podczas wykonywania kolejnych kroków czasowych, ikona na odpowiadającym mu przycisku z paska narzędziowego zmienia się na czerwony kwadracik -- powtórne wciśnięcie tego przycisku spowoduje przerwanie symulacji (zatrzymanie w danym momencie).

W trakcie trwania symulacji możliwe jest obserwowanie następujących zdarzeń i informacji w zależności od obserwowanego elementu:

• interfejs sieciowy -- udostępnia informacje o:
  • zawartości pakietów wchodzących i wychodzących,
  • wykryciu przez interfejs transmisji w sieci,
  • kwalifikacji (lub jej braku) pakietu z sieci do odczytu,
  • sprawdzaniu stanu kabla przed transmisją,
  • konflikcie zapisu i opóźnieniu transmisji,
  • liczbie pakietów oczekujących na wysłanie w buforze przy wysyłaniu każdego pakietu,
• interfejs lokalny -- udostępnia informacje o:
  • zawartości pakietów wchodzących i wychodzących,
  • przesyłaniu pakietów IP do defragmentacji,
  • powodzeniach i niepowodzeniach defragmentacji,
• kabel --udostępnia dane o:
  • konfliktach zapisu do kabla,
  • zawartości pakietów wchodzących i wychodzących,
  • losowym zagubieniu ramki w kablu,
  • losowym przekłamaniu ramki w kablu,
  • liczbie interfejsów, które przyjęły ramkę,
• maszyna -- udostępnia informacje o:
  • zawartości pakietów wchodzących i wychodzących,
  • próbach zapisu do nieistniejących interfejsów (zła konfiguracja tablicy rutingu),
  • próbach zapisu na niedziałający interfejs,
  • zapytaniach do protokołu ARP,
  • zachowaniu wewnętrznym protokołu ARP (przeszukiwanie tablic, zegary, wyrzucanie elementów itp.),
  • zachowaniu wewnętrznym protokołu IP (przeszukiwaniu tablicy rutingu, zegarach, kontroli poprawności pakietów itp.),
  • rozdziale wchodzących pakietów,
  • fragmentacji pakietów,
  • powodzeniu lub niepowodzeniu defragmentacji pakietów,
  • tworzeniu pakietów ICMP.

W trakcie trwania symulacji element sieciowy, który w danym momencie wykonuje jakieś przetwarzanie, jest zaznaczany na czerwono w obszarze roboczym. Obrazuje to, w którym miejscu sieci coś się dzieje i jak są przesyłane dane pomiędzy elementami.

Podczas wykonywania kroków symulacji mamy możliwość obejrzenia właściwości każdego z elementów. Kliknięcie lewym przyciskiem myszki na elemencie sieci powoduje wyświetlenie jego właściwości w panelu właściwości. Inaczej niż w trybie konstrukcji, nie powoduje to zaznaczenia elementu. W trakcie przeprowadzania symulacji mamy również możliwość zmiany niektórych właściwości. Możemy zmieniać wartości tych właściwości, które mają istotny wpływ na zachowanie się protokołów. Możemy np. zmienić stan interfejsu sieciowego na nieaktywny i obserwować co będzie się działo przy próbie wysyłania danych na ten interfejs sieciowy. Za pomocą właściwości dostępnych dla maszyny możemy np. obserwować zmieniającą się liczbę odwołań do poszczególnych pozycji tablicy rutingu.

Należy jednak zaznaczyć, że podstawową konfigurację sieci należy przeprowadzać w trybie konstrukcji podczas tworzenia topologii sieci.