Zdeponowanie pieniędzy w banku

Kupiec zgłasza się do banku z danymi otrzymanymi od użytkownika i opisem zrealizowanej transakcji. Bank weryfikuje, czy opis ten jest poprawny i czy wartości obliczone przez reprezentanta spełniają odpowiednie zależności. Jeśli nie, to przyjmuje, że kupiec usiłuje go oszukać. W przeciwnym przypadku bank sprawdza w bazie danych, czy taki banknot został już zrealizowany (posługuje się w tym celu zaciemnionym numerem seryjnym) -- gdy wszystko jest w porządku, zapamiętuje dane dostarczone przez kupca. Jeśli natomiast ktoś próbuje dwukrotnie wydać tę samą gotówkę, to bank musi znaleźć oszusta. Gdy opis banknotu przechowywanego w bazie danych jest taki sam jak dostarczonego, to oznacza, że kupiec skopiował pieniądze. W przeciwnym przypadku bank musi ustalić, przy pomocy której karty dokonano nieuczciwych zakupów, łamiąc jej zabezpieczenia. Taką kartę można poznać, łącząc dane dostarczone przez użytkownika w różnych płatnościach tymi samymi pieniędzmi. Zauważmy więc, że system Brandsa pozwala zarówno zapobiegać wielokrotnemu wydawaniu tych samych banknotów, jak i daje możliwość wykrycia oszusta, gdy uda mu się poznać zawartość karty procesorowej teoretycznie odpornej na włamania.