Bieżący rozdział zawiera krótkie przypomnienie celów, jakie miał spełniać zaprojektowany język oraz ocenę uzyskanych rezultatów.
Głównym zamierzeniem podczas implementacji translatora TLCC było uproszczenie kodu umieszczanego w plikach źródłowych serwisów WWW. Specjalne konstrukcje, takie jak wizualizatory i akcje, mają ułatwiać generowanie kodu HTML i udostępniać programiście sprawny mechanizm interakcji z użytkownikiem serwisu. Dzięki automatycznemu zarządzaniu sesjami i zmiennym dzielonym istnieje możliwość szybkiego tworzenia aplikacji działającej w środowisku rozproszonym i obsługującej wielu użytkowników. Przy tym prawie cały kod źródłowy konstruowanego serwisu może być pisany w taki sposób, jakby był to konwencjonalny program dla jednego użytkownika.
Translator automatycznie generuje efektywny kod w C++, który korzysta z biblioteki CORBA. Przy tym język TLCC nie wymaga korzystania z żadnych konstrukcji charakterystycznych dla systemu CORBA, które znacznie komplikują programy napisane w C++. Wynikowa aplikacja składa się z serwera głównego oraz serwerów obsługujących sesje i obiekty dzielone. Cały szkielet takiej aplikacji jest już gotowy, a elementy charakterystyczne dla konkretnego programu zostają wygenerowane przez translator.
W ramach pracy zaimplementowałem wstępną wersję translatora TLCC wraz ze szkieletem generowanych aplikacji. Obsługuje ona większość z konstrukcji dostępnych w tym języku. Następnie napisałem przykładowy serwis WWW, który pozwala na zarządzanie grupami tematycznymi. Kod tego serwisu zajmuje ok. 30 KB, z czego ponad połowa to HTML umieszczony w wizualizatorach (więc kod jest dosyć krótki). Aplikacja została napisana w całości w TLCC i skompilowana przy pomocy translatora. Zostały również przeprowadzone testy, sprawdzające efektywność generowanych programów. Testy te pokazały, że przykładowy serwis działa szybko, dobrze się skaluje, a zarządzanie danymi przez aplikację jest efektywne. Na tej podstawie można wnioskować, że udało się osiągnąć zakładane cele i stworzone narzędzie rzeczywiście ułatwia budowanie złożonych serwisów WWW.
Testowana wersja translatora jest na razie wstępną implementacją, którą można jeszcze rozbudować. Najbardziej przydatne byłyby: biblioteki różnych funkcji pomocniczych oraz możliwość wykonywania globalnych zapytań (por. dodatek B). Mimo tego wstępna wersja pozwala już tworzyć dość złożone aplikacje.
Zatem można stwierdzić, że sama idea języka TLCC oraz jego implementacja spełniają wyznaczone wymagania.