Connected Limited Device Configuration (CLDC)

Konfiguracja CLDC jest przeznaczona dla urządzeń przenośnych o ograniczonych zasobach. Ta konfiguracja jest mniej wymagająca niż CDC i jest opisana w JSR-30 [20]. Jest przeznaczona przede wszystkim dla urządzeń korzystających z:

• minimum od 128 KB do 512 KB całkowitej pamięci;
• ograniczonego zasilania (zwykle bateria);
• bezprzewodowego połączenia z siecią;
• graficznego interfejsu użytkownika.

Zbiór klas i interfejsów (API) odziedziczono ze standardowej wersji Javy. Zawiera on podzbiór podstawowych pakietów oraz dodatkowe klasy rozszerzające jej funkcjonalność, np. podstawowe klasy dla interfejsu użytkownika, bazy danych i interfejsu do połączenia z siecią.

Podstawowe różnice względem pełnej maszyny wirtualnej to:

• brak Java Native Interface (JNI);
• brak grup wątkowych (ang. thread groups);
• brak możliwości sterowania końcem życia (ang. finalization) obiektów;
• brak arytmetyki zmiennopozycyjnej (ang. floating-point).

Typowym urządzeniem spełniającym CLDC jest telefon komórkowy lub PDA. Powyżej konfiguracji CLDC możemy mieć określony profil Mobile Information Device Profile (MIDP) lub Personal Digital Assistant Profile (PDAP) przeznaczony specjalnie dla tego typu urządzeń.