Up: Zastosowanie Javy, przestrzeni krotek
Różne generacje urządzeń
Na potrzeby mojej pracy wyodrębniłem trzy grupy urządzeń, w zależności
od tego, jak dużą część maszyny wirtualnej i bibliotek Javy można
na nich uruchomić. Podział ten jest związany z właściwościami
komunikacyjnymi i pamięciowymi sprzętu.
Urządzenia pogrupowałem w następujący sposób (patrz rys. 1.5):
Rysunek 1.5:
Różne generacje urządzeń w zależności od używanej maszyny
wirtualnej Javy i sposobu komunikacji z przestrzenią krotek Lindy
|
- Grupa D1 -- Brak możliwości uruchamiania maszyny wirtualnej
w urządzeniu. Komunikacja może być zaimplementowana przy użyciu
czystego C lub innego języka programowania, dla którego istnieje
interpreter na tę platformę. Urządzenie może
reagować jako bardzo prosty terminal. Możliwe jest zastosowanie
protokołu X10 [42] do komunikacji między urządzeniem a
otaczającym je światem.
Przykładami takich urządzeń mogą być: telefon stacjonarny, lampa,
prosty system alarmowy, kuchenka mikrofalowa. Z punktu widzenia Lindy,
urządzenie należące do tej grupy nie ma możliwości
bezpośredniej komunikacji z przestrzenią krotek.
Musi zostać zastosowany serwer proxy do tłumaczenia sygnałów
do urządzenia. Nie ma też zdolności tworzenia graficznego interfejsu
użytkownika.
- Grupa D2 -- Urządzenie spełniające założenia konfiguracji CLDC
i pozwalające na uruchomienie maszyny wirtualnej Javy, ale bez możliwości
korzystania z RMI. Ma ono procesor i pamięć ROM oraz RAM. Pomimo możliwości
uruchamiania kodu bajtowego Javy, wciąż nie można korzystać z wszystkich
możliwości jakie niesie ze sobą Java. Przykładem urządzenia tego typu
jest telefon komórkowy, kamera, PDA 8.
Do komunikacji
z przestrzenią krotek trzeba użyć serwera proxy, który
tłumaczy komunikaty pochodzące od urządzenia i wysyłane do niego.
Do komunikacji z urządzeniem można użyć języka wysokiego poziomu i
wspierającego go protokołu komunikacyjnego. Standardowe elementy, takie
jak interfejs graficzny użytkownika, narzędzia i biblioteki dla tej
grupy urządzeń dopiero powstają.
- Grupa D3 -- Urządzenie należące do tej grupy ma możliwość
bezpośredniego korzystania z pełnej maszyny wirtualnej Javy.
Przykładem może być drukarka, laptop, DVD. Istnieje możliwość
bezpośredniego zastosowania klienta dla przestrzeni krotek Lindy,
bez używania serwera proxy.
Grupa pierwsza D1 należy do najbardziej ograniczonych, zaś grupa
trzecia D3 jest najlepiej rozbudowana. Wszystkie urządzenia
w grupach D2 i D3 mają połączenie z siecią, jednak o różnej
przepustowości i różnego typu.
Można przypuszczać, że będzie powstawać coraz więcej urządzeń
należących do grupy D3. W ich przypadku nie trzeba zwracać dużej
uwagi na wielkość pamięci operacyjnej i możliwości procesora.
Klient uruchamiany na takim urządzeniu nie musi oszczędzać
na strukturach danych i narzędziach. Jednak na razie
trzeba się liczyć z zastosowaniem implementacji oszczędnie
korzystającej z zasobów.
sierpień 2001