Inne rozwiązania

W ciągu kilku ostatnich lat powstało wiele projektów, w których użyto protokołu lub języka wysokiego poziomu do komunikacji. Rozwiązania te można było zastosować w systemach komunikacyjnych do przesyłania danych. Wśród tych rozwiązań można wyróżnić rozwiązania niskopoziomowe i wysokopoziomowe.

Rozwiązania niskopoziomowe, z którymi się spotkałem, były przeznaczone dla domu i biura. Na przykład można korzystać w nich z przewodów elektrycznych, linii telefonicznej i innych sprzętowych rozwiązań do przesyłania danych. Przykładami tego typu rozwiązań są projekty:

• HomePNA -- Home Phoneline Networking Alliance [15]. Celem była adaptacja pojedynczych linii telefonicznych do przesyłania poleceń do urządzeń. Używano specjalnie opracowanego protokołu do przesyłu danych w sieci. Głównym zastosowaniem były inteligentne domy.
• CEBus -- Home Plug & Play [5], został zbudowany przez CEBus Industry Council (CIC). W projekcie został użyty język do komunikacji Common Application Language (CAL). Umożliwia on przesyłanie danych pomiędzy urządzeniami, które korzystają ze specjalnie zaprojektowanej sieci lokalnej CEBus LAN. Sieć lokalna CEBus LAN używa przewodów elektrycznych.
• LonWorks -- Echelon [23]; w projekcie został określony standard komunikacyjny, który pozwala na przesyłanie poleceń i informacji między urządzeniami. System zaimplementowano za pomocą technologii Jini z użyciem języka Java.
• HomeRF -- Oprogramowanie stworzono specjalnie dla środowiska domowego. Używa ono protokołu SWAP -- Shared Wireless Access Protocol [16] do komunikacji pomiędzy urządzeniami i wymaga jednostki centralnej jako punktu scalającego system, przez który następuje komunikacja.
• X10 -- X10 [42] jest protokołem dla urządzeń elektrycznych podłączonych do sieci, który pozwala komunikować się między sobą przez istniejące przewody elektryczne. Popularny dla napięcia 110V, obecnie pojawia się na rynku europejskim. Umożliwia sterowanie urządzeniami domowymi za pomocą zwykłego pilota lub dzięki specjalnemu oprogramowaniu. Urządzenia korzystają z specjalnych modułów, które są razem z wtyczką od przewodu wpinane do gniazdka elektrycznego. Komunikacja z komputerem odbywa się za pomocą portu szeregowego, do którego zostaje przyłączony moduł pośredniczący między komputerem a linią elektryczną.

W rozwiązaniach wysokopoziomowych zastosowano język programowania wysokiego poziomu (np. XML) do komunikacji między urządzeniami. Projekty omówione w dalszej kolejności korzystają z technik podobnych do tych, które ja zastosowałem. W tych projektach używa się urządzeń przenośnych, takich jak PDA lub telefon komórkowy.

Przykładami tego typu rozwiązań są:

• BlueTooth -- Projekt BlueTooth [3] obejmuje użycie technologii bezprzewodowej i standardu dla urządzeń, które mogą korzystać z krótkiego zasięgu radiowego do komunikacji z urządzeniami przenośnymi (np. telefonem komórkowym i PDA). Technologia ta jest rozwiązaniem sprzętowo-programistycznym.
• InfernoSpaces -- Projekt Inferno [17], stworzony przez Vita Nuova, pierwotnie był prowadzony przez Lucent. Technologia ta jest podobna do Jini. Stworzono język zwany Limbo, niezależny od platformy. Inferno jest używany do implementacji rozproszonej aplikacji klient-serwer z użyciem przestrzeni współdzielonej InfernoSpace. Dostęp do przestrzeni może być zdalny. Urządzenia używające InfernoSpaces można łatwo podłączać do sieci i mogą one dzielić między siebie zasoby.
• BARWAN -- Projekt Ninja [28] powstał na University of California, Berkeley. System oparto na statycznym interfejsie i jego generacji bazującej na opisie działania urządzenia w języku XML. Użytkownik ma dzięki temu możliwość zdalnego zarządzania urządzeniem. Istnieje możliwość różnego profilowania graficznego interfejsu w zależności od funkcjonalności.
• Rover -- Projekt Rover [34] jest realizowany w Massachusetts Institute of Technology. Rover badał zdalne wołania procedur i zmianę położenia obiektów tworzonych przez aplikacje na zdalnym komputerze, a przede wszystkim interakcje użytkownika z systemem w środowisku przenośnym. Jednym z aspektów projektu było zdalne uruchamianie aplikacji przez klienta przenośnego. Narzędzia stworzone w ramach projektu Rover wspomagają zgrywanie i wykonywanie statycznych aplikacji na zdalnym komputerze.
• MoDAL -- IBM Almaden zaproponował MoDAL [26], system dla PalmPilota, który korzysta z języka wysokiego poziomu opartego na XML. System używa przestrzeni TSpaces do komunikacji ze światem zewnętrznym. Opis działania aplikacji jest zgrywany do urządzenia z przestrzeni, gdzie uruchamiany jest interpreter języka. System zbudowano specjalnie dla systemu operacyjnego PalmOS. Składnia języka MoDAL została opracowana z myślą o użyciu go w PalmPilocie.
• Surrogate Architecture -- Projekt Surrogate Architecture [37] jest propozycją wprowadzenia Jini do urządzeń o małych zasobach. Wciąż znajduje się na etapie eksperymentalnym, ale trwają prace, aby w przyszłości oprogramowanie stało się częścią oficjalnej wersji Jini. System jest szczególnie użyteczny dla klienta uogólnionego. Klasy Javy mogłyby być uruchamiane w środowisku wykonawczym użytkownika. Surrogate uruchamia na zdalnym komputerze Surrogate Host -- maszynę wirtualną. Robi to w imieniu użytkownika. Komunikacja z urządzeniem następuje przez ten komputer.