Jak już to zostało wspomniane, dzisiejsze systemy plików stosują technikę rejestrowania zapożyczoną z systemów baz danych. Istnieją dwie podstawowe metody rejestrowania transakcyjnego:
rejestrowanie odtwarzające (redo logging) - polega na rejestrowaniu zmian danych w dzienniku przed ich faktycznym utrwaleniem na dysku. W przypadku awarii systemu, po zatwierdzeniu transakcji w dzienniku, ale przed utrwaleniem związanych z nią zmian w systemie plików, zmiany utrwala się przez ich odtworzenie (ponowne wykonanie) po przywróceniu systemu na podstawie zawartości dziennika transakcji. Żadna z transakcji, które nie zostały zatwierdzone, nie może spowodować trwałych zmian w systemie plików.
rejestrowanie odwołujące (undo logging) - polega na równoległym zapisywaniu transakcji w dzienniku i utrwalaniu związanych z nim zmian w systemie plików. Jeżeli system ulegnie awarii przed zatwierdzeniem transakcji, dziennik musi zawierać informacje niezbędne do wycofania już utrwalonych zmian, związanych z niezatwierdzonymi transakcjami. Tak więc w przypadku korzystania z rejestrowania odwołującego wpisy dziennika muszą zawierać zarówno zapis stanu danych czy metadanych przed wprowadzeniem zmian, jak również zapis samych zmian.
Większość systemów plików z kroniką korzysta z rejestrowania odtwarzającego, jak to ma miejsce m.in. w przypadku systemu ext3, natomiast NTFS częściowo łączy w sobie obie techniki.