next up previous contents
Następny: Zastosowanie sieci neuronowej Nadrzędny: Algorytm wyznaczania priorytetu Poprzedni: Algorytm wyznaczania priorytetu   Spis rzeczy


Sposób uwzględnienia aktywności

Obliczenie aktywności komputera polega na wyznaczeniu wartości parametru, który zależy m.in. od ilości wysłanych i otrzymanych danych, średniej wielkości pakietu, liczby otwartych strumieni. Postać tego parametru, określanego mianem estymatora I, jest opisana wzorem 3.5.


\begin{displaymath}
S1(i) = \frac{bytes\_out(i)}{\max(bytes\_out)}
\end{displaymath} (2)


\begin{displaymath}
S2(i) = \frac{bytes\_in(i)}{\max(bytes\_in)}
\end{displaymath} (3)


\begin{displaymath}
S3(i) = \frac{stream\_num(i)}{\max(stream\_num)}
\end{displaymath} (4)


\begin{displaymath}
S4(i) = \frac{avg\_packet\_size(i)}{\max(avg\_packet\_size)}
\end{displaymath} (5)


\begin{displaymath}
Est\_I(i) = S1(i) + S2(i) + S3(i) + S4(i)
\end{displaymath} (6)

Użyte nazwy oznaczają:

W przypadku estymatora I dane, które służą do obliczenia jego wartości zawsze odnoszą się do danych zebranych od czasu ostatniego szacowania. Dzielenie przez maksimum danego argumentu zapewnia dwie rzeczy, wyjaśnione w kolejnych akapitach.

Po pierwsze dzięki temu zabiegowi wartości poszczególnych składników liczbowych zostaną znormalizowane i żaden z nich nie będzie znacząco wyróżniał się na tle innych. Można powiedzieć, że każdy z nich będzie równocenny. Nietrudno jednak zmodyfikować wzór 3.5 tak, aby każdy z elementów sumy był mnożony przez niezależnie określoną wagę. Liczby te byłyby parametrami algorytmu.

Drugą i chyba istotniejszą własnością takiej postaci estymatora jest uwzględnienie nie tyle bezwzględnej wartości np. liczby przesłanych bajtów, ale odniesienie jej do aktywności innych komputerów w sieci. Nietrudno zauważyć, że w przypadku istnienia maszyny, która w danym momencie znacznie obciąża pasmo, komputery wykazujące się niewielką aktywnością pozostaną na jej tle zaniedbywalne. Pojawienie się natomiast komputera bardziej aktywnego pociągnie za sobą nie tylko wzrost wartości estymatora I dla nowego lidera, ale również zdecydowany spadek jego wartości dla dotychczas najaktywniejszej maszyny. Taka cecha estymatora I jest zgodna z postulowaną wcześniej heurystyką 3.2.2.

Wartość priorytetu jest odwrotnie proporcjonalna do wartości estymatora I. Postulat ten, definiując związek estymatora z priorytetem, jest zgodny z założeniami 3.2.1.3 -- 3.2.1.5.


next up previous contents
Następny: Zastosowanie sieci neuronowej Nadrzędny: Algorytm wyznaczania priorytetu Poprzedni: Algorytm wyznaczania priorytetu   Spis rzeczy
Marcin Kaszyński, Krzysztof Lorek