Propozycje rozwoju systemu

Przedstawiony w rozdziale 3 system zarządzania pasmem stosunkowo prosto można wzbogacać o dodatkową funkcjonalność. W analizowanych do tej pory przypadkach opisanych w pracy podstawowe jego działanie polegało na dynamicznym przydzielaniu priorytetów poszczególnym rodzajom ruchu i kształtowaniu na ich podstawie jego natężenia. Zbierane jednak w tym celu i przechowywane dane dotyczące zachowania się komputerów w sieci lokalnej mogą posłużyć do zbudowania na bazie opisywanego rozwiązania systemu analizy ruchu, obliczania statystyk wykorzystania łącza i w rezultacie wprowadzenia np. zasad rozliczania komputerów i użytkowników. Nietrudnym zadaniem jest również zbudowanie aplikacji w ciekawy sposób prezentującej zebrane informacje -- mogą one przy tym być bezpośrednio uzyskiwane od wykonawców lub też pośrednio, np. z bazy danych zarządzanej przez decydenta lub inny specjalnie w tym celu stworzony moduł.

Działanie systemu opiera się na założeniu o pełnym dostępie modułu wykonawcy do ruchu przechodzącego przez bramę sieci lokalnej. W sytuacji kiedy ruterem jest dedykowany komputer z odpowiednio skonfigurowanym systemem Linux instalacja modułu wykonawcy nie przedstawia większych kłopotów. Problem pojawia się kiedy ruchem przechodzącym przez bramę steruje specjalistyczne urządzenie -- o problemie tym wspomniano w p. 3.3.7 i przedstawiono rozwiązanie, które można zastosować w przypadku ruterów firmy Cisco. Nie jest to jednak oczywiście jedyne rozwiązanie. Jako potencjalną drogę rozwoju systemu można zatem wskazać wzbogacenie modułu wykonawcy o możliwość sterowania urządzeniami rutującymi np. w oparciu o protokół SNMP (ang. Simple Network Management System). Wykorzystując jego możliwości można by zarówno zbierać dane o ruchu, jak i wpływać na jego wielkość. Tego rodzaju moduł stanowiłby bardzo dobre uzupełnienie modułu wykonawcy.

Moduł decydenta do przewidywania kolejnych wartości estymatorów używa prostego algorytmu aproksymacji liniowej i bardziej wyszukanej metody opartej na sieci neuronowej. Poprawienie tych algorytmów, przetestowanie różnych modeli sieci lub też wymyślenie i zaimplementowanie innych metod statystycznej analizy ciągów kolejnych, zmieniających się w czasie, wartości estymatorów I i II stanowią kolejne ścieżki potencjalnego rozwoju prezentowanego oprogramowania.

Innym ciekawym tematem wartym kontynuowania jest takie wzbogacenie algorytmu decydenta, aby w inteligentny sposób wybierane były komputery, które w czasie ostatnich kilku kroków algorytmu rzeczywiście coś w sieci robiły. Problem aktywnych IP -- bo tak można go nazwać -- sprowadza się do opracowania sensownego kryterium pokazującego, które komputery należy uwzlędniać w statystykach, a które stanowią jedynie mało znaczące tło. Jest to o tyle ważny problem, że w dużych sieciach lokalnych złożonych z kilkuset maszyn utrzymywanie informacji o wszystkich, z których większość jest nieaktywna, kosztuje dużo zasobów i wymaga utrzymywania np. większej ilości danych oraz manipulowania nimi. Nie pozostaje to bez wpływu na wydajność decydenta.