next up previous contents
Następny: Literatura Nadrzędny: Dynamiczny przydział pasma Poprzedni: Propozycje rozwoju systemu   Spis rzeczy

Podsumowanie

Celem przedstawionej pracy było stworzenie systemu wspomagającego zapewnianie jakości na poziomie lokalnym, który uwzględniałby w ocenie komputerów historię ich zachowania w sieci oraz w sposób dynamiczny reagował na zmiany obciążenia bram sieci lokalnych. W tym celu konieczne było zapoznanie czytelnika z podstawowymi sposobami gwarantowania jakości w lokalnych sieciach komputerowych. W szczególności przybliżono problem podziału zasobu jakim jest pasmo dostępne dla transmisji danych poprzez bramę takiej sieci. W rozdziale 2 przedstawiono istniejące sposoby radzenia sobie z przeciążeniem łączy bram. Omówiono wady i zalety filtrowania pakietów oraz różnych metod kolejkowania. Pokrótce zapoznano czytelnika z podstawowymi algorytmami, na których się one opierają -- PRIQ, WFQ, SFQ, TBF, RED, CBQ.

We wstępie do rozdziału 3 ukazano dwie negatywne własności istniejących rozwiązań: statyczność oraz nieuwzględnianie historii zachowania się poszczególnych komputerów w dłuższej perspektywie czasowej. Elementy te mają znaczenie w działaniu sieci komputerowej i mogą powodować niekorzystne zjawiska, jak chociażby zawłaszczenie fragmentu pasma na potrzeby jednego komputera. W rezultacie w p. 3.2 i 3.3 przedstawiono pomysł metody kolejkowania opartej o mechanizm dynamicznego wyznaczania priorytetów dla pakietów.

Priorytet jest niedużą liczbą całkowitą, która określa uprawnienie do użycia zasobu jakim jest pasmo. Jest on wyznaczany dynamicznie w zależności od mierzonej w danym momencie aktywności komputerów w sieci. Opisana metoda została zaimplementowana w postaci dwóch współpracujących ze sobą modułów: wykonawcy i decydenta. Zadaniem pierwszego z nich jest zbieranie statystyk o ruchu przechodzącym przez bramę i udostępnianie ich modułowi decydenta. Decydent na podstawie informacji dostarczonych przez wykonawcę przydziela priorytet - taki sam dla wszystkich pakietów generowanych przez pojedynczy komputer i skierowanych do niego. Priorytety są następnie wysyłane wykonawcy, który na ich podstawie steruje ruchem, rozdzielając strumień danych do klas CBQ zdefiniowanych w zależności od potrzeb.

Przy projektowaniu algorytmu decydenta oraz mechanizmu działania mechanizmu wykonawcy poczyniono szereg założeń. Dokładniej przedstawiono je wraz z argumentacją w p. 3.2 i 3.3. Zaprojektowany system został zaimplementowany, a następnie poddany szeregowi testów, pokazujących pewne aspekty jego działania. W stworzonym na potrzeby eksperymentów wirtualnym środowisku testowym symulowano zachowanie niedużej sieci komputerowej, w której badano sposób nadawania priorytetów komputerom transmitujących w sposób ciągły duże ilości danych. Testy pokazały, że system zachowuje się zgodnie z wcześniej przedstawionymi założeniami. W efekcie umożliwia m.in. wykrywanie długich, jednostajnych transmisji FTP i odróżnianie ich od pracy interaktywnej niezależenie od portu komputera z/do którego odbywa się przekaz danych. W przedostatnim rozdziale przedstawiono uwagi na temat dalszego rozwoju zaproponowanej metody.

W odróżnieniu od spotykanych do tej pory mechanizmów zapewniania jakości, prezentowany system wyróżnia się tym, że sam, dynamicznie próbuje przydzielać pasmo komputerom w sieci lokalnej w zależności od jego dostępności. Uwzględnia przy tym potrzeby ruchu interaktywnego i zdecydowanie ogranicza możliwości zawłaszczania części pasma przez długotrwałe, ciągłe transmisje danych. Kolekcjonuje przy tym wiele ciekawych informacji dotyczących ruchu w sieci, które mogą stać się podstawą do sporządzania bilansów wykorzystania łączy z innymi sieciami -- w tym Internetem. Wdrożenie systemu może zatem przynieść wiele korzyści. Z jednej strony może poprawić jakość korzystania z połączeń z innymi sieciami poprzez zmniejszenie obciążenia bram, z drugiej zaś stanowić narzędzie do monitorowania ruchu i zapobiegania niekorzystnym zjawiskom spotykanym w sieci (np. atakom typu DoS). Instalacja systemu w rzeczywistej sieci stawiałaby go w obliczu przypadków, które trudno przetestować w warunkach symulacji i w tym sensie pozwalałaby na zebranie większej ilości informacji nt. własności zaprezentowanej metody.


next up previous contents
Następny: Literatura Nadrzędny: Dynamiczny przydział pasma Poprzedni: Propozycje rozwoju systemu   Spis rzeczy
Marcin Kaszyński, Krzysztof Lorek