Przedstawiony poniżej protokół, mimo iż jest bardzo podobny do protokołu ślepych podpisów Schnorra pozwala podzielić podpisywaną przez wiadomość na dwie części: tajną i jawną . Dzięki temu strona żądająca podpisu może ukryć tą część wiadomości, która pozwoliłaby rozpoznać ją w przyszłości. Z kolei uzyskuje możliwość weryfikacji kluczowych danych. Przebieg protokołu gwarantuje, iż obie części -- i zostają sklejone i nie można żadnej z nich podmienić.
Protokół częściowo ślepych podpisów bazuje na protokole podpisów cyfrowych
Nymerga-Ruppela, a także modyfikacji dotyczącej używanych kluczy, podanej
w [5]. Protokół pod względem budowy jest podobny do protokołu ślepych
podpisów Schnorra. Jego ideą jest zawarcie -- ujawnionej części wiadomości
-- w kluczu prywatnym i publicznym transakcji, generowanym przez stronę
podpisującą S. W tym celu używa się dwóch publicznych wielomianów:
liczy
liczy
losujei wysyła i do R;
liczy
V może teraz zweryfikować podpis w następujący sposób: