Działanie aplikacji PROTONET

W rozdziale tym opisujemy zasady posługiwania się i możliwości programu PROTONET. Zakładamy, że program jest poprawnie zainstalowany w systemie (plik wykonywalny) wraz z plikami niezbędnymi do jego prawidłowej pracy (pliki pomocy, pliki przykładowych projektów). Aplikację uruchamiamy poleceniem protonet (system Unix).

Praca z programem zorganizowana jest w oparciu o projekty. W danym momencie czasu możemy pracować tylko z jednym plikiem projektu. Na projekt składa się topologia sieci (elementy wraz z połączeniami) oraz konfiguracja poszczególnych elementów sieci. Na początku tworzymy nowy, pusty projekt. W każdej chwili możemy go zapisać do pliku (rozszerzenie .ptn) i ponownie wczytać przy kolejnym uruchomieniu programu.

Praca z projektem odbywa się zasadniczo w dwóch trybach:

• Tryb konstrukcji -- jest to pierwsza faza pracy nad projektem.W trybie tym tworzymy lub modyfikujemy topologię sieci. Korzystając z podstawowych elementów budujemy sieć, która potem będzie wykorzystywana do symulacji działania protokołów. Mamy możliwość konfiguracji każdego elementu stworzonej topologii oraz określenia parametrów wymaganych do prawidłowego działania sieci jako całości;
• Tryb symulacji -- to druga faza pracy z projektem. Pozwala na zadawanie scenariuszy uruchamiania programów generujących ruch w sieci. Poprzez mechanizm sterowania symulacją (praca krokowa) oraz okna podglądu dostępne dla każdego elementu możemy dokładnie obserwować zdarzenia zachodzące w sieci.

W dalszych rozdziałach znajduje się bardziej szczegółowe omówienie wymienionych wyżej trybów pracy.

Teraz omówimy podstawowe elementy interfejsu użytkownika oraz przedstawimy terminologię, którą będziemy się posługiwać przy opisach topologii sieciowych. Okno programu po uruchomieniu składa się z pięciu podstawowych części:

Figure: Elementy interfejsu aplikacji PROTONET